Wprowadzono istotne zmiany dotyczące kompetencji Sądu Najwyższego w zakresie rozpoznawania środków zaskarżenia.
Od powstania Sądu Apelacyjnego, Sąd Najwyższy ma właściwość rozpoznawania środków zaskarżenia w następujących przypadkach: a) od orzeczeń Sądu Apelacyjnego, jeśli Sąd Najwyższy uznaje, że przedmiotem orzeczenia jest kwestia o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub rozpoznanie środka zaskarżenia przez Sąd Najwyższy jest w interesie wymiaru sprawiedliwości; oraz b) od orzeczeń Wysokiego Trybunału, jeśli Sąd Najwyższy uznaje, że istnieją wyjątkowe okoliczności uzasadniające wniesienie środka zaskarżenia bezpośrednio do Sądu Najwyższego, pod warunkiem że występuje jedna lub obie z następujących przesłanek: przedmiotem orzeczenia jest kwestia o istotnym znaczeniu dla porządku publicznego lub wybór takiego trybu postępowania leży w interesie wymiaru sprawiedliwości.
W przypadku środków zaskarżenia od orzeczeń Wysokiego Trybunału
wydawanych w sprawach cywilnych, które przed wprowadzeniem trzydziestej trzeciej poprawki rozpoznawał Sąd Najwyższy, właściwy jest obecnie Sąd Apelacyjny, z wyjątkiem sytuacji, w których Sąd Najwyższy zezwolił na bezpośrednie wniesienie środka zaskarżenia do Sądu Najwyższego, uznałszy, że zachodzą przesłanki wymienione w artykule 34 ust. 5 pkt 4 konstytucji. Ponadto Sąd Apelacyjny rozstrzyga teraz zagadnienia prawne, które wcześniej były przedstawiane Sądowi Najwyższemu przez sądy okręgowe (tzw. case stated).
Trzydziesta trzecia poprawka nie wpłynęła na pierwotne kompetencje Sądu Najwyższego
(original jurisdiction – sprawy, w których Sąd Najwyższy działa jako sąd pierwszej i ostatniej instancji), które dotyczą funkcji opisanej w artykule 26 konstytucji. Zgodnie z artykułem 26 konstytucji, Sąd Najwyższy rozstrzyga, czy projekt ustawy (lub jej dowolny przepis lub przepisy), przyjęty przez obie izby parlamentu Irlandii (Oireachtas) i przekazany prezydentowi Irlandii do podpisu przed wejściem w życie, jest zgodny z konstytucją, jeśli prezydent zwróci się do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie tej kwestii. Sąd Najwyższy rozstrzyga również sprawy dotyczące trwałej niezdolności prezydenta do sprawowania urzędu, jeśli taka kwestia zostanie podniesiona.
Zazwyczaj Sąd Najwyższy orzeka w składzie trzech lub pięciu sędziów, a w wyjątkowych przypadkach – siedmiu sędziów.
Zgodnie z wymogiem zawartym w konstytucji, w sprawach dotyczących zgodności ustawy przyjętej przez parlament Irlandii z konstytucją, Sąd Najwyższy orzeka w składzie co najmniej pięciu sędziów. Ten wymóg dotyczy również przypadków, gdy Sąd Najwyższy rozstrzyga kwestię zgodności projektu ustawy przyjętego przez parlament Irlandii na wniosek prezydenta Irlandii zgodnie z artykułem 26 konstytucji. Sąd Najwyższy orzeka w składzie co najmniej pięciu sędziów również w przypadku rozpatrywania kwestii trwałej niezdolności prezydenta do sprawowania urzędu na podstawie artykułu 12 konstytucji. Niektóre wnioski o zarządzenie środków tymczasowych i niektóre wnioski procesowe mogą być rozpatrywane przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego lub jednego z sędziów Sądu Najwyższego.
Jak działa upadłość konsumencka w Irlandii?
Irlandzki system upadłości konsumenckiej opiera się na Ustawie o upadłości konsumenckiej z 2015 roku. Zadłużony może wystąpić do sądu o ogłoszenie upadłości i rozpoczęcie procesu. Istnieje kilka warunków, które muszą być spełnione, aby można było ubiegać się o upadłość konsumencką, takie jak posiadanie wysokiego zadłużenia i brak realnych możliwości spłaty długów w przewidywalnej przyszłości.
Etapy procesu upadłości konsumenckiej
Proces upadłości konsumenckiej w Irlandii składa się z kilku etapów, które muszą być starannie przestrzegane. Pierwszym krokiem jest złożenie wniosku o upadłość konsumencką do sądu. Następnie sąd wyznacza syndyka, który będzie nadzorował proces. Syndyk jest odpowiedzialny za weryfikację dokumentów, przeprowadzenie dochodzenia finansowego i sporządzenie planu spłaty długów.
Skutki ogłoszenia upadłości konsumenckiej
Ogłoszenie upadłości konsumenckiej ma zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki dla osoby zadłużonej. Pozytywnym aspektem jest zwolnienie z części lub wszystkich długów, co daje zadłużonemu szansę na nowy start. Z drugiej strony, proces upadłości konsumenckiej zostanie odnotowany w historii kredytowej, co może utrudni
Restrukturyzacja długów jako alternatywa dla upadłości konsumenckiej
Oprócz ogłoszenia upadłości konsumenckiej istnieje również alternatywna opcja dla osób zadłużonych – restrukturyzacja długów. Restrukturyzacja długów polega na negocjacjach z wierzycielami w celu zmniejszenia kwoty zadłużenia, zmiany harmonogramu spłat lub obniżenia oprocentowania. Jest to szczególnie przydatne dla osób, które mają stabilne źródło dochodu, ale zmagają się z wysokim obciążeniem długiem.
Profesjonalna pomoc i doradztwo
Ważne jest, aby osoby zadłużone w Irlandii szukały profesjonalnej pomocy i doradztwa w przypadku problemów finansowych. Istnieją organizacje non-profit, doradcy finansowi i prawnicy specjalizujący się w upadłości konsumenckiej, którzy mogą udzielić niezbędnej pomocy i wskazówek dotyczących najlepszego rozwiązania dla danej sytuacji. Warto skorzystać z takiego wsparcia, aby zrozumieć swoje prawa i możliwości oraz uniknąć potencjalnych pułapek.Upadłość konsumencka w Irlandii jest systemem, który daje nadzieję zadłużonym na nowy początek i szansę na uregulowanie swoich długów. Warto zaznaczyć, że ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie jest decyzją, którą należy podejmować pochopnie. Powinno się rozważyć również alternatywne rozwiązania, takie jak restrukturyzacja długów. W każdym przypadku profesjonalna pomoc i doradztwo są niezwykle istotne, aby dokonać najlepszego wyboru i zapewnić sobie solidne podstawy do odbudowy życia finansowego.
Pamiętajmy, że upadłość konsumencka to nie koniec świata. To szansa na odzyskanie kontroli nad swoimi finansami i rozpoczęcie nowego rozdziału w życiu. Nie bójmy się sięgać po pomoc i korzystać z dostępnych narzędzi, które mogą zapewnić nam ulgę i perspektywę lepszej przyszłości.